такалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
такалагі́чны |
такалагі́чная |
такалагі́чнае |
такалагі́чныя |
| Р. |
такалагі́чнага |
такалагі́чнай такалагі́чнае |
такалагі́чнага |
такалагі́чных |
| Д. |
такалагі́чнаму |
такалагі́чнай |
такалагі́чнаму |
такалагі́чным |
| В. |
такалагі́чны (неадуш.) такалагі́чнага (адуш.) |
такалагі́чную |
такалагі́чнае |
такалагі́чныя (неадуш.) такалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
такалагі́чным |
такалагі́чнай такалагі́чнаю |
такалагі́чным |
такалагі́чнымі |
| М. |
такалагі́чным |
такалагі́чнай |
такалагі́чным |
такалагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
такало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
такало́гія |
| Р. |
такало́гіі |
| Д. |
такало́гіі |
| В. |
такало́гію |
| Т. |
такало́гіяй такало́гіяю |
| М. |
такало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
такама́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
такама́к |
такама́кі |
| Р. |
такама́ка |
такама́каў |
| Д. |
такама́ку |
такама́кам |
| В. |
такама́к |
такама́кі |
| Т. |
такама́кам |
такама́камі |
| М. |
такама́ку |
такама́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
та́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
та́канне |
| Р. |
та́кання |
| Д. |
та́канню |
| В. |
та́канне |
| Т. |
та́каннем |
| М. |
та́канні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
така́рна-вінтарэ́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
така́рна-вінтарэ́зны |
така́рна-вінтарэ́зная |
така́рна-вінтарэ́знае |
така́рна-вінтарэ́зныя |
| Р. |
така́рна-вінтарэ́знага |
така́рна-вінтарэ́знай така́рна-вінтарэ́знае |
така́рна-вінтарэ́знага |
така́рна-вінтарэ́зных |
| Д. |
така́рна-вінтарэ́знаму |
така́рна-вінтарэ́знай |
така́рна-вінтарэ́знаму |
така́рна-вінтарэ́зным |
| В. |
така́рна-вінтарэ́зны (неадуш.) така́рна-вінтарэ́знага (адуш.) |
така́рна-вінтарэ́зную |
така́рна-вінтарэ́знае |
така́рна-вінтарэ́зныя (неадуш.) така́рна-вінтарэ́зных (адуш.) |
| Т. |
така́рна-вінтарэ́зным |
така́рна-вінтарэ́знай така́рна-вінтарэ́знаю |
така́рна-вінтарэ́зным |
така́рна-вінтарэ́знымі |
| М. |
така́рна-вінтарэ́зным |
така́рна-вінтарэ́знай |
така́рна-вінтарэ́зным |
така́рна-вінтарэ́зных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
така́рнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
така́рнічанне |
| Р. |
така́рнічання |
| Д. |
така́рнічанню |
| В. |
така́рнічанне |
| Т. |
така́рнічаннем |
| М. |
така́рнічанні |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.