така́рнічанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. така́рнічанне
Р. така́рнічання
Д. така́рнічанню
В. така́рнічанне
Т. така́рнічаннем
М. така́рнічанні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)