Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдйклмнрстўцч

ся́бра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ся́бра сябры́
Р. ся́бра сябро́ў
Д. ся́бру сябра́м
В. ся́бра сябро́ў
Т. ся́брам сябра́мі
М. ся́бру сябра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сябрава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сябрава́нне
Р. сябрава́ння
Д. сябрава́нню
В. сябрава́нне
Т. сябрава́ннем
М. сябрава́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сябрава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сябру́юся сябру́емся
2-я ас. сябру́ешся сябру́ецеся
3-я ас. сябру́ецца сябру́юцца
Прошлы час
м. сябрава́ўся сябрава́ліся
ж. сябрава́лася
н. сябрава́лася
Загадны лад
2-я ас. сябру́йся сябру́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час сябру́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сябрава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сябру́ю сябру́ем
2-я ас. сябру́еш сябру́еце
3-я ас. сябру́е сябру́юць
Прошлы час
м. сябрава́ў сябрава́лі
ж. сябрава́ла
н. сябрава́ла
Загадны лад
2-я ас. сябру́й сябру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сябру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ся́браў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ся́браў ся́брава ся́брава ся́бравы
Р. ся́бравага ся́бравай
ся́бравае		 ся́бравага ся́бравых
Д. ся́браваму ся́бравай ся́браваму ся́бравым
В. ся́браў (неадуш.)
ся́бравага (адуш.)		 ся́браву ся́брава ся́бравы (неадуш.)
ся́бравых (адуш.)
Т. ся́бравым ся́бравай
ся́браваю		 ся́бравым ся́бравымі
М. ся́бравым ся́бравай ся́бравым ся́бравых

Крыніцы: piskunou2012.

сябро́вачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сябро́вачка сябро́вачкі
Р. сябро́вачкі сябро́вачак
Д. сябро́вачцы сябро́вачкам
В. сябро́вачку сябро́вачак
Т. сябро́вачкай
сябро́вачкаю		 сябро́вачкамі
М. сябро́вачцы сябро́вачках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Сябро́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сябро́вічы
Р. Сябро́віч
Сябро́вічаў
Д. Сябро́вічам
В. Сябро́вічы
Т. Сябро́вічамі
М. Сябро́вічах

сябро́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сябро́ўка сябро́ўкі
Р. сябро́ўкі сябро́вак
Д. сябро́ўцы сябро́ўкам
В. сябро́ўку сябро́вак
Т. сябро́ўкай
сябро́ўкаю		 сябро́ўкамі
М. сябро́ўцы сябро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сябро́ўскасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сябро́ўскасць
Р. сябро́ўскасці
Д. сябро́ўскасці
В. сябро́ўскасць
Т. сябро́ўскасцю
М. сябро́ўскасці

Крыніцы: piskunou2012.

сябро́ўскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сябро́ўскі сябро́ўская сябро́ўскае сябро́ўскія
Р. сябро́ўскага сябро́ўскай
сябро́ўскае		 сябро́ўскага сябро́ўскіх
Д. сябро́ўскаму сябро́ўскай сябро́ўскаму сябро́ўскім
В. сябро́ўскі (неадуш.)
сябро́ўскага (адуш.)		 сябро́ўскую сябро́ўскае сябро́ўскія (неадуш.)
сябро́ўскіх (адуш.)
Т. сябро́ўскім сябро́ўскай
сябро́ўскаю		 сябро́ўскім сябро́ўскімі
М. сябро́ўскім сябро́ўскай сябро́ўскім сябро́ўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.