сябро́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сябро́ўка сябро́ўкі
Р. сябро́ўкі сябро́вак
Д. сябро́ўцы сябро́ўкам
В. сябро́ўку сябро́вак
Т. сябро́ўкай
сябро́ўкаю		 сябро́ўкамі
М. сябро́ўцы сябро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)