сябро́вачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сябро́вачка | сябро́вачкі | |
| сябро́вачкі | сябро́вачак | |
| сябро́вачцы | сябро́вачкам | |
| сябро́вачку | сябро́вачак | |
| сябро́вачкай сябро́вачкаю |
сябро́вачкамі | |
| сябро́вачцы | сябро́вачках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)