Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пянько́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пянько́вы пянько́вая пянько́вае пянько́выя
Р. пянько́вага пянько́вай
пянько́вае
пянько́вага пянько́вых
Д. пянько́ваму пянько́вай пянько́ваму пянько́вым
В. пянько́вы (неадуш.)
пянько́вага (адуш.)
пянько́вую пянько́вае пянько́выя (неадуш.)
пянько́вых (адуш.)
Т. пянько́вым пянько́вай
пянько́ваю
пянько́вым пянько́вымі
М. пянько́вым пянько́вай пянько́вым пянько́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пянько́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пянько́ўка
Р. Пянько́ўкі
Д. Пянько́ўцы
В. Пянько́ўку
Т. Пянько́ўкай
Пянько́ўкаю
М. Пянько́ўцы

Пяню́га

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пяню́га
Р. Пяню́гі
Д. Пяню́зе
В. Пяню́гу
Т. Пяню́гай
Пяню́гаю
М. Пяню́зе

Пяню́гі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пяню́гі
Р. Пяню́г
Пяню́гаў
Д. Пяню́гам
В. Пяню́гі
Т. Пяню́гамі
М. Пяню́гах

Пяня́ка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пяня́ка
Р. Пяня́кі
Д. Пяня́цы
В. Пяня́ку
Т. Пяня́кай
Пяня́каю
М. Пяня́цы