Пяню́га

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пяню́га
Р. Пяню́гі
Д. Пяню́зе
В. Пяню́гу
Т. Пяню́гай
Пяню́гаю
М. Пяню́зе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)