Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пафарту́ніць

‘пашанцаваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пафарту́ніць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. пафарту́ніла
Дзеепрыслоўе
прош. час пафарту́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пафарці́ць

‘пашанцаваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пафарці́ць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. пафарці́ла

Крыніцы: piskunou2012.

па́фас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. па́фас
Р. па́фасу
Д. па́фасу
В. па́фас
Т. па́фасам
М. па́фасе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пафасна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пафасна пафасней -

Крыніцы: piskunou2012.

па́фаснасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. па́фаснасць
Р. па́фаснасці
Д. па́фаснасці
В. па́фаснасць
Т. па́фаснасцю
М. па́фаснасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

па́фасны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́фасны па́фасная па́фаснае па́фасныя
Р. па́фаснага па́фаснай
па́фаснае
па́фаснага па́фасных
Д. па́фаснаму па́фаснай па́фаснаму па́фасным
В. па́фасны (неадуш.)
па́фаснага (адуш.)
па́фасную па́фаснае па́фасныя (неадуш.)
па́фасных (адуш.)
Т. па́фасным па́фаснай
па́фаснаю
па́фасным па́фаснымі
М. па́фасным па́фаснай па́фасным па́фасных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

па́фасны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́фасны па́фасная па́фаснае па́фасныя
Р. па́фаснага па́фаснай
па́фаснае
па́фаснага па́фасных
Д. па́фаснаму па́фаснай па́фаснаму па́фасным
В. па́фасны (неадуш.)
па́фаснага (адуш.)
па́фасную па́фаснае па́фасныя (неадуш.)
па́фасных (адуш.)
Т. па́фасным па́фаснай
па́фаснаю
па́фасным па́фаснымі
М. па́фасным па́фаснай па́фасным па́фасных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пафасо́ніць

‘пафарсіць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пафасо́ню пафасо́нім
2-я ас. пафасо́ніш пафасо́ніце
3-я ас. пафасо́ніць пафасо́няць
Прошлы час
м. пафасо́ніў пафасо́нілі
ж. пафасо́ніла
н. пафасо́ніла
Загадны лад
2-я ас. пафасо́нь пафасо́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час пафасо́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пафастрыгава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пафастрыгава́ны пафастрыгава́ная пафастрыгава́нае пафастрыгава́ныя
Р. пафастрыгава́нага пафастрыгава́най
пафастрыгава́нае
пафастрыгава́нага пафастрыгава́ных
Д. пафастрыгава́наму пафастрыгава́най пафастрыгава́наму пафастрыгава́ным
В. пафастрыгава́ны (неадуш.)
пафастрыгава́нага (адуш.)
пафастрыгава́ную пафастрыгава́нае пафастрыгава́ныя (неадуш.)
пафастрыгава́ных (адуш.)
Т. пафастрыгава́ным пафастрыгава́най
пафастрыгава́наю
пафастрыгава́ным пафастрыгава́нымі
М. пафастрыгава́ным пафастрыгава́най пафастрыгава́ным пафастрыгава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пафастрыгава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пафастрыгава́ны пафастрыгава́ная пафастрыгава́нае пафастрыгава́ныя
Р. пафастрыгава́нага пафастрыгава́най
пафастрыгава́нае
пафастрыгава́нага пафастрыгава́ных
Д. пафастрыгава́наму пафастрыгава́най пафастрыгава́наму пафастрыгава́ным
В. пафастрыгава́ны (неадуш.)
пафастрыгава́нага (адуш.)
пафастрыгава́ную пафастрыгава́нае пафастрыгава́ныя (неадуш.)
пафастрыгава́ных (адуш.)
Т. пафастрыгава́ным пафастрыгава́най
пафастрыгава́наю
пафастрыгава́ным пафастрыгава́нымі
М. пафастрыгава́ным пафастрыгава́най пафастрыгава́ным пафастрыгава́ных

Кароткая форма: пафастрыгава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.