пафасо́ніць

‘пафарсіць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пафасо́ню пафасо́нім
2-я ас. пафасо́ніш пафасо́ніце
3-я ас. пафасо́ніць пафасо́няць
Прошлы час
м. пафасо́ніў пафасо́нілі
ж. пафасо́ніла
н. пафасо́ніла
Загадны лад
2-я ас. пафасо́нь пафасо́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час пафасо́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)