Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агджзклмнрстфхцчшэ

мукаполіцукры́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мукаполіцукры́д мукаполіцукры́ды
Р. мукаполіцукры́ду мукаполіцукры́даў
Д. мукаполіцукры́ду мукаполіцукры́дам
В. мукаполіцукры́д мукаполіцукры́ды
Т. мукаполіцукры́дам мукаполіцукры́дамі
М. мукаполіцукры́дзе мукаполіцукры́дах

Крыніцы: piskunou2012.

мукапратэі́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мукапратэі́д мукапратэі́ды
Р. мукапратэі́ду мукапратэі́даў
Д. мукапратэі́ду мукапратэі́дам
В. мукапратэі́д мукапратэі́ды
Т. мукапратэі́дам мукапратэі́дамі
М. мукапратэі́дзе мукапратэі́дах

Крыніцы: piskunou2012.

мукасе́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мукасе́й мукасе́і
Р. мукасе́я мукасе́яў
Д. мукасе́ю мукасе́ям
В. мукасе́я мукасе́яў
Т. мукасе́ем мукасе́ямі
М. мукасе́ю мукасе́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мукасе́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мукасе́йны мукасе́йная мукасе́йнае мукасе́йныя
Р. мукасе́йнага мукасе́йнай
мукасе́йнае		 мукасе́йнага мукасе́йных
Д. мукасе́йнаму мукасе́йнай мукасе́йнаму мукасе́йным
В. мукасе́йны (неадуш.)
мукасе́йнага (адуш.)		 мукасе́йную мукасе́йнае мукасе́йныя (неадуш.)
мукасе́йных (адуш.)
Т. мукасе́йным мукасе́йнай
мукасе́йнаю		 мукасе́йным мукасе́йнымі
М. мукасе́йным мукасе́йнай мукасе́йным мукасе́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

му́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. му́каю му́каем
2-я ас. му́каеш му́каеце
3-я ас. му́кае му́каюць
Прошлы час
м. му́каў му́калі
ж. му́кала
н. му́кала
Загадны лад
2-я ас. му́кай му́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час му́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Муквя́ціца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Муквя́ціца
Р. Муквя́ціцы
Д. Муквя́ціцы
В. Муквя́ціцу
Т. Муквя́ціцай
Муквя́ціцаю
М. Муквя́ціцы

Мукі́нічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мукі́нічы
Р. Мукі́ніч
Мукі́нічаў
Д. Мукі́нічам
В. Мукі́нічы
Т. Мукі́нічамі
М. Мукі́нічах

му́кнуць

‘аднакратны дзеяслоў да мукаць - рыкаць, мыкаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. му́кне му́кнуць
Прошлы час
м. му́кнуў му́кнулі
ж. му́кнула
н. му́кнула
Дзеепрыслоўе
прош. час му́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

муко́ід

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. муко́ід муко́іды
Р. муко́іду муко́ідаў
Д. муко́іду муко́ідам
В. муко́ід муко́іды
Т. муко́ідам муко́ідамі
М. муко́ідзе муко́ідах

Крыніцы: piskunou2012.

муко́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. муко́равы муко́равая муко́равае муко́равыя
Р. муко́равага муко́равай
муко́равае		 муко́равага муко́равых
Д. муко́раваму муко́равай муко́раваму муко́равым
В. муко́равы (неадуш.)
муко́равага (адуш.)		 муко́равую муко́равае муко́равыя (неадуш.)
муко́равых (адуш.)
Т. муко́равым муко́равай
муко́раваю		 муко́равым муко́равымі
М. муко́равым муко́равай муко́равым муко́равых

Крыніцы: piskunou2012.