Муквя́ціца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Муквя́ціца
Р. Муквя́ціцы
Д. Муквя́ціцы
В. Муквя́ціцу
Т. Муквя́ціцай
Муквя́ціцаю
М. Муквя́ціцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)