Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзйклмнпрстўфхцчш

Кеме́лішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кеме́лішкі
Р. Кеме́лішак
Кеме́лішкаў
Д. Кеме́лішкам
В. Кеме́лішкі
Т. Кеме́лішкамі
М. Кеме́лішках

Ке́мерава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. Ке́мерава Ке́мерава
Р. Ке́мерава Ке́мерава
Д. Ке́мерава Ке́мерава
В. Ке́мерава Ке́мерава
Т. Ке́мерава Ке́мерава
М. Ке́мерава Ке́мерава

ке́мераўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ке́мераўскі ке́мераўская ке́мераўскае ке́мераўскія
Р. ке́мераўскага ке́мераўскай
ке́мераўскае		 ке́мераўскага ке́мераўскіх
Д. ке́мераўскаму ке́мераўскай ке́мераўскаму ке́мераўскім
В. ке́мераўскі (неадуш.)
ке́мераўскага (адуш.)		 ке́мераўскую ке́мераўскае ке́мераўскія (неадуш.)
ке́мераўскіх (адуш.)
Т. ке́мераўскім ке́мераўскай
ке́мераўскаю		 ке́мераўскім ке́мераўскімі
М. ке́мераўскім ке́мераўскай ке́мераўскім ке́мераўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ке́мешаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ке́мешаўцы
Р. Ке́мешаўцаў
Д. Ке́мешаўцам
В. Ке́мешаўцы
Т. Ке́мешаўцамі
М. Ке́мешаўцах

ке́місты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ке́місты ке́містая ке́містае ке́містыя
Р. ке́містага ке́містай
ке́містае		 ке́містага ке́містых
Д. ке́містаму ке́містай ке́містаму ке́містым
В. ке́місты (неадуш.)
ке́містага (адуш.)		 ке́містую ке́містае ке́містыя (неадуш.)
ке́містых (адуш.)
Т. ке́містым ке́містай
ке́містаю		 ке́містым ке́містымі
М. ке́містым ке́містай ке́містым ке́містых

Крыніцы: piskunou2012.

ке́міць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ке́млю ке́мім
2-я ас. ке́міш ке́міце
3-я ас. ке́міць ке́мяць
Прошлы час
м. ке́міў ке́мілі
ж. ке́міла
н. ке́міла
Дзеепрыслоўе
цяп. час ке́мячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ке́мка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ке́мка - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ке́мкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ке́мкасць
Р. ке́мкасці
Д. ке́мкасці
В. ке́мкасць
Т. ке́мкасцю
М. ке́мкасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ке́мкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ке́мкі ке́мкая ке́мкае ке́мкія
Р. ке́мкага ке́мкай
ке́мкае		 ке́мкага ке́мкіх
Д. ке́мкаму ке́мкай ке́мкаму ке́мкім
В. ке́мкі (неадуш.)
ке́мкага (адуш.)		 ке́мкую ке́мкае ке́мкія (неадуш.)
ке́мкіх (адуш.)
Т. ке́мкім ке́мкай
ке́мкаю		 ке́мкім ке́мкімі
М. ке́мкім ке́мкай ке́мкім ке́мкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

ке́мліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ке́мліва ке́млівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.