зго́дна
прыназоўнік
Крыніцы:
зго́дна
прыназоўнік
Крыніцы:
зго́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
зго́дна | - | - |
Крыніцы:
зго́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
зго́днасць | |
зго́днасці | |
зго́днасці | |
зго́днасць | |
зго́днасцю | |
зго́днасці |
Крыніцы:
зго́дненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
зго́дненасць | зго́дненасці | |
зго́дненасці | зго́дненасцяў зго́дненасцей |
|
зго́дненасці | зго́дненасцям | |
зго́дненасць | зго́дненасці | |
зго́дненасцю | зго́дненасцямі | |
зго́дненасці | зго́дненасцях |
Крыніцы:
зго́днены
прыметнік, адносны
зго́днены | зго́дненая | зго́дненае | зго́дненыя | |
зго́дненага | зго́дненай зго́дненае |
зго́дненага | зго́дненых | |
зго́дненаму | зго́дненай | зго́дненаму | зго́дненым | |
зго́днены ( зго́дненага ( |
зго́дненую | зго́дненае | зго́дненыя ( зго́дненых ( |
|
зго́дненым | зго́дненай зго́дненаю |
зго́дненым | зго́дненымі | |
зго́дненым | зго́дненай | зго́дненым | зго́дненых |
Крыніцы:
зго́днены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
зго́днены | зго́дненая | зго́дненае | зго́дненыя | |
зго́дненага | зго́дненай зго́дненае |
зго́дненага | зго́дненых | |
зго́дненаму | зго́дненай | зго́дненаму | зго́дненым | |
зго́днены ( зго́дненага ( |
зго́дненую | зго́дненае | зго́дненыя ( зго́дненых ( |
|
зго́дненым | зго́дненай зго́дненаю |
зго́дненым | зго́дненымі | |
зго́дненым | зго́дненай | зго́дненым | зго́дненых |
Крыніцы:
зго́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зго́днік | зго́днікі | |
зго́дніка | зго́днікаў | |
зго́дніку | зго́днікам | |
зго́дніка | зго́днікаў | |
зго́днікам | зго́днікамі | |
зго́дніку | зго́дніках |
Крыніцы:
зго́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
зго́дніца | зго́дніцы | |
зго́дніцы | зго́дніц | |
зго́дніцы | зго́дніцам | |
зго́дніцу | зго́дніц | |
зго́дніцай зго́дніцаю |
зго́дніцамі | |
зго́дніцы | зго́дніцах |
Крыніцы:
зго́дніцкі
прыметнік, адносны
зго́дніцкі | зго́дніцкая | зго́дніцкае | зго́дніцкія | |
зго́дніцкага | зго́дніцкай зго́дніцкае |
зго́дніцкага | зго́дніцкіх | |
зго́дніцкаму | зго́дніцкай | зго́дніцкаму | зго́дніцкім | |
зго́дніцкі ( зго́дніцкага ( |
зго́дніцкую | зго́дніцкае | зго́дніцкія ( зго́дніцкіх ( |
|
зго́дніцкім | зго́дніцкай зго́дніцкаю |
зго́дніцкім | зго́дніцкімі | |
зго́дніцкім | зго́дніцкай | зго́дніцкім | зго́дніцкіх |
Крыніцы:
зго́дніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зго́дніцтва | |
зго́дніцтва | |
зго́дніцтву | |
зго́дніцтва | |
зго́дніцтвам | |
зго́дніцтве |
Крыніцы: