зго́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зго́днік | зго́днікі | |
| зго́дніка | зго́днікаў | |
| зго́дніку | зго́днікам | |
| зго́дніка | зго́днікаў | |
| зго́днікам | зго́днікамі | |
| зго́дніку | зго́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)