зве́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зве́дзены |
зве́дзеная |
зве́дзенае |
зве́дзеныя |
Р. |
зве́дзенага |
зве́дзенай зве́дзенае |
зве́дзенага |
зве́дзеных |
Д. |
зве́дзенаму |
зве́дзенай |
зве́дзенаму |
зве́дзеным |
В. |
зве́дзены (неадуш.) зве́дзенага (адуш.) |
зве́дзеную |
зве́дзенае |
зве́дзеныя (неадуш.) зве́дзеных (адуш.) |
Т. |
зве́дзеным |
зве́дзенай зве́дзенаю |
зве́дзеным |
зве́дзенымі |
М. |
зве́дзеным |
зве́дзенай |
зве́дзеным |
зве́дзеных |
Кароткая форма: зве́дзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зве́зены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зве́зены |
зве́зеная |
зве́зенае |
зве́зеныя |
Р. |
зве́зенага |
зве́зенай зве́зенае |
зве́зенага |
зве́зеных |
Д. |
зве́зенаму |
зве́зенай |
зве́зенаму |
зве́зеным |
В. |
зве́зены (неадуш.) зве́зенага (адуш.) |
зве́зеную |
зве́зенае |
зве́зеныя (неадуш.) зве́зеных (адуш.) |
Т. |
зве́зеным |
зве́зенай зве́зенаю |
зве́зеным |
зве́зенымі |
М. |
зве́зеным |
зве́зенай |
зве́зеным |
зве́зеных |
Кароткая форма: зве́зена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зве́зці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звязу́ |
звязё́м |
2-я ас. |
звязе́ш |
звезяце́ |
3-я ас. |
звязе́ |
звязу́ць |
Прошлы час |
м. |
звё́з |
зве́злі |
ж. |
зве́зла |
н. |
зве́зла |
Загадны лад |
2-я ас. |
звязі́ |
звязі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
звё́зшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зве́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зве́йваюся |
зве́йваемся |
2-я ас. |
зве́йваешся |
зве́йваецеся |
3-я ас. |
зве́йваецца |
зве́йваюцца |
Прошлы час |
м. |
зве́йваўся |
зве́йваліся |
ж. |
зве́йвалася |
н. |
зве́йвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зве́йвайся |
зве́йвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зве́йваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зве́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зве́йваю |
зве́йваем |
2-я ас. |
зве́йваеш |
зве́йваеце |
3-я ас. |
зве́йвае |
зве́йваюць |
Прошлы час |
м. |
зве́йваў |
зве́йвалі |
ж. |
зве́йвала |
н. |
зве́йвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зве́йвай |
зве́йвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зве́йваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
звекава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звяку́ю |
звяку́ем |
2-я ас. |
звяку́еш |
звяку́еце |
3-я ас. |
звяку́е |
звяку́юць |
Прошлы час |
м. |
звекава́ў |
звекава́лі |
ж. |
звекава́ла |
н. |
звекава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
звяку́й |
звяку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
звекава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
звекаве́чыць
‘увекавечыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звекаве́чу |
звекаве́чым |
2-я ас. |
звекаве́чыш |
звекаве́чыце |
3-я ас. |
звекаве́чыць |
звекаве́чаць |
Прошлы час |
м. |
звекаве́чыў |
звекаве́чылі |
ж. |
звекаве́чыла |
н. |
звекаве́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
звекаве́ч |
звекаве́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
звекаве́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зве́ку
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зве́ку |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.