звекава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
звяку́ю | звяку́ем | |
звяку́еш | звяку́еце | |
звяку́е | звяку́юць | |
Прошлы час | ||
звекава́ў | звекава́лі | |
звекава́ла | ||
звекава́ла | ||
Загадны лад | ||
звяку́й | звяку́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
звекава́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)