Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дрэ́вавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дрэ́вавы	дрэ́вавая	дрэ́вавае	дрэ́вавыя
Р.	дрэ́вавага	дрэ́вавай дрэ́вавае	дрэ́вавага	дрэ́вавых
Д.	дрэ́ваваму	дрэ́вавай	дрэ́ваваму	дрэ́вавым
В.	дрэ́вавы (неадуш.) дрэ́вавага (адуш.)	дрэ́вавую	дрэ́вавае	дрэ́вавыя (неадуш.) дрэ́вавых (адуш.)
Т.	дрэ́вавым	дрэ́вавай дрэ́ваваю	дрэ́вавым	дрэ́вавымі
М.	дрэ́вавым	дрэ́вавай	дрэ́вавым	дрэ́вавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дрэвагры́з

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дрэвае́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дрэванасаджэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрэвападо́бны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дрэвападо́бны	дрэвападо́бная	дрэвападо́бнае	дрэвападо́бныя
Р.	дрэвападо́бнага	дрэвападо́бнай дрэвападо́бнае	дрэвападо́бнага	дрэвападо́бных
Д.	дрэвападо́бнаму	дрэвападо́бнай	дрэвападо́бнаму	дрэвападо́бным
В.	дрэвападо́бны (неадуш.) дрэвападо́бнага (адуш.)	дрэвападо́бную	дрэвападо́бнае	дрэвападо́бныя (неадуш.) дрэвападо́бных (адуш.)
Т.	дрэвападо́бным	дрэвападо́бнай дрэвападо́бнаю	дрэвападо́бным	дрэвападо́бнымі
М.	дрэвападо́бным	дрэвападо́бнай	дрэвападо́бным	дрэвападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрэваперапрацо́ўчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дрэваперапрацо́ўчы	дрэваперапрацо́ўчая	дрэваперапрацо́ўчае	дрэваперапрацо́ўчыя
Р.	дрэваперапрацо́ўчага	дрэваперапрацо́ўчай дрэваперапрацо́ўчае	дрэваперапрацо́ўчага	дрэваперапрацо́ўчых
Д.	дрэваперапрацо́ўчаму	дрэваперапрацо́ўчай	дрэваперапрацо́ўчаму	дрэваперапрацо́ўчым
В.	дрэваперапрацо́ўчы (неадуш.) дрэваперапрацо́ўчага (адуш.)	дрэваперапрацо́ўчую	дрэваперапрацо́ўчае	дрэваперапрацо́ўчыя (неадуш.) дрэваперапрацо́ўчых (адуш.)
Т.	дрэваперапрацо́ўчым	дрэваперапрацо́ўчай дрэваперапрацо́ўчаю	дрэваперапрацо́ўчым	дрэваперапрацо́ўчымі
М.	дрэваперапрацо́ўчым	дрэваперапрацо́ўчай	дрэваперапрацо́ўчым	дрэваперапрацо́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

дрэваразбура́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дрэваразбура́льны	дрэваразбура́льная	дрэваразбура́льнае	дрэваразбура́льныя
Р.	дрэваразбура́льнага	дрэваразбура́льнай дрэваразбура́льнае	дрэваразбура́льнага	дрэваразбура́льных
Д.	дрэваразбура́льнаму	дрэваразбура́льнай	дрэваразбура́льнаму	дрэваразбура́льным
В.	дрэваразбура́льны (неадуш.) дрэваразбура́льнага (адуш.)	дрэваразбура́льную	дрэваразбура́льнае	дрэваразбура́льныя (неадуш.) дрэваразбура́льных (адуш.)
Т.	дрэваразбура́льным	дрэваразбура́льнай дрэваразбура́льнаю	дрэваразбура́льным	дрэваразбура́льнымі
М.	дрэваразбура́льным	дрэваразбура́льнай	дрэваразбура́льным	дрэваразбура́льных

Крыніцы: piskunou2012.

дрэваразвядзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дрэвары́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

дрэвары́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дрэвары́тны	дрэвары́тная	дрэвары́тнае	дрэвары́тныя
Р.	дрэвары́тнага	дрэвары́тнай дрэвары́тнае	дрэвары́тнага	дрэвары́тных
Д.	дрэвары́тнаму	дрэвары́тнай	дрэвары́тнаму	дрэвары́тным
В.	дрэвары́тны (неадуш.) дрэвары́тнага (адуш.)	дрэвары́тную	дрэвары́тнае	дрэвары́тныя (неадуш.) дрэвары́тных (адуш.)
Т.	дрэвары́тным	дрэвары́тнай дрэвары́тнаю	дрэвары́тным	дрэвары́тнымі
М.	дрэвары́тным	дрэвары́тнай	дрэвары́тным	дрэвары́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum