дрэвагры́з
‘жук’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дрэвагры́з | дрэвагры́зы | |
| дрэвагры́за | дрэвагры́заў | |
| дрэвагры́зу | дрэвагры́зам | |
| дрэвагры́за | дрэвагры́заў | |
| дрэвагры́зам | дрэвагры́замі | |
| дрэвагры́зе | дрэвагры́зах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)