Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
аіоу

дво́йчы

прыслоўе, утворана ад лічэбніка

станоўч. выш. найвыш.
дво́йчы - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дво́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дво́р двары́
Р. двара́ дваро́ў
Д. двару́ двара́м
В. дво́р двары́
Т. дваро́м двара́мі
М. дварэ́
двары́		 двара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

дворагаспада́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дворагаспада́рка дворагаспада́ркі
Р. дворагаспада́ркі дворагаспада́рак
Д. дворагаспада́рцы дворагаспада́ркам
В. дворагаспада́рку дворагаспада́ркі
Т. дворагаспада́ркай
дворагаспада́ркаю		 дворагаспада́ркамі
М. дворагаспада́рцы дворагаспада́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Дво́рнава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дво́рнава
Р. Дво́рнава
Д. Дво́рнаву
В. Дво́рнава
Т. Дво́рнавам
М. Дво́рнаве

дво́рнік

‘работнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дво́рнік дво́рнікі
Р. дво́рніка дво́рнікаў
Д. дво́рніку дво́рнікам
В. дво́рніка дво́рнікаў
Т. дво́рнікам дво́рнікамі
М. дво́рніку дво́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дво́рнік

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дво́рнік дво́рнікі
Р. дво́рніка дво́рнікаў
Д. дво́рніку дво́рнікам
В. дво́рнік дво́рнікі
Т. дво́рнікам дво́рнікамі
М. дво́рніку дво́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дво́рнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дво́рнікі
Р. Дво́рнікаў
Д. Дво́рнікам
В. Дво́рнікі
Т. Дво́рнікамі
М. Дво́рніках

дво́рніцкая

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. дво́рніцкая дво́рніцкія
Р. дво́рніцкай дво́рніцкіх
Д. дво́рніцкай дво́рніцкім
В. дво́рніцкую дво́рніцкія
Т. дво́рніцкай
дво́рніцкаю		 дво́рніцкімі
М. дво́рніцкай дво́рніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

дво́рніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дво́рніцкі дво́рніцкая дво́рніцкае дво́рніцкія
Р. дво́рніцкага дво́рніцкай
дво́рніцкае		 дво́рніцкага дво́рніцкіх
Д. дво́рніцкаму дво́рніцкай дво́рніцкаму дво́рніцкім
В. дво́рніцкі (неадуш.)
дво́рніцкага (адуш.)		 дво́рніцкую дво́рніцкае дво́рніцкія (неадуш.)
дво́рніцкіх (адуш.)
Т. дво́рніцкім дво́рніцкай
дво́рніцкаю		 дво́рніцкім дво́рніцкімі
М. дво́рніцкім дво́рніцкай дво́рніцкім дво́рніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дво́рнічыха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дво́рнічыха дво́рнічыхі
Р. дво́рнічыхі дво́рнічых
Д. дво́рнічысе дво́рнічыхам
В. дво́рнічыху дво́рнічых
Т. дво́рнічыхай
дво́рнічыхаю		 дво́рнічыхамі
М. дво́рнічысе дво́рнічыхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.