дво́рніцкая
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
дво́рніцкая | дво́рніцкія | |
дво́рніцкай | дво́рніцкіх | |
дво́рніцкай | дво́рніцкім | |
дво́рніцкую | дво́рніцкія | |
дво́рніцкай дво́рніцкаю |
дво́рніцкімі | |
дво́рніцкай | дво́рніцкіх |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)