го́гат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| го́гат | |
| го́гату | |
| го́гату | |
| го́гат | |
| го́гатам | |
| го́гаце |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэнніго́гаць
‘біць адно аб другое (гогаць гаршкі); стукаць па чым-небудзь, у што-небудзь (гогаць у спіну)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| го́гаю | го́гаем | |
| го́гаеш | го́гаеце | |
| го́гае | го́гаюць | |
| Прошлы час | ||
| го́гаў | го́галі | |
| го́гала | ||
| го́гала | ||
| Загадны лад | ||
| го́гай | го́гайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| го́гаючы | ||
Крыніцы:
го́гнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| го́гнуся | го́гнемся | |
| го́гнешся | го́гнецеся | |
| го́гнецца | го́гнуцца | |
| Прошлы час | ||
| го́гнуўся | го́гнуліся | |
| го́гнулася | ||
| го́гнулася | ||
| Загадны лад | ||
| го́гніся | го́гніцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| го́гнуўшыся | ||
Крыніцы:
го́гнуць
‘разбіць што-небудзь, стукнуць каго-небудзь і па кім-небудзь, чым-небудзь, у што-небудзь (гогнуць яго, гогнуць у спіну)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| го́гну | го́гнем | |
| го́гнеш | го́гнеце | |
| го́гне | го́гнуць | |
| Прошлы час | ||
| го́гнуў | го́гнулі | |
| го́гнула | ||
| го́гнула | ||
| Загадны лад | ||
| го́гні | го́гніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| го́гнуўшы | ||
Крыніцы: