вы́екатаць
‘адлямантаваць, адгаласіць, выенчыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́екачу | вы́екачам | |
| вы́екачаш | вы́екачаце | |
| вы́екача | вы́екачуць | |
| Прошлы час | ||
| вы́екатаў | вы́екаталі | |
| вы́екатала | ||
| вы́екатала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́екачы | вы́екачыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́екатаўшы | ||
Крыніцы:
вы́емачны
прыметнік, адносны
| вы́емачны | вы́емачная | вы́емачнае | вы́емачныя | |
| вы́емачнага | вы́емачнай вы́емачнае |
вы́емачнага | вы́емачных | |
| вы́емачнаму | вы́емачнай | вы́емачнаму | вы́емачным | |
| вы́емачны ( вы́емачнага ( |
вы́емачную | вы́емачнае | вы́емачныя ( вы́емачных ( |
|
| вы́емачным | вы́емачнай вы́емачнаю |
вы́емачным | вы́емачнымі | |
| вы́емачным | вы́емачнай | вы́емачным | вы́емачных | |
Крыніцы:
вы́емісты
прыметнік, якасны
| вы́емісты | вы́емістая | вы́емістае | вы́емістыя | |
| вы́емістага | вы́емістай вы́емістае |
вы́емістага | вы́емістых | |
| вы́емістаму | вы́емістай | вы́емістаму | вы́емістым | |
| вы́емісты ( вы́емістага ( |
вы́емістую | вы́емістае | вы́емістыя ( вы́емістых ( |
|
| вы́емістым | вы́емістай вы́емістаю |
вы́емістым | вы́емістымі | |
| вы́емістым | вы́емістай | вы́емістым | вы́емістых | |
Крыніцы:
вы́емка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́емка | вы́емкі | |
| вы́емкі | вы́емак | |
| вы́емцы | вы́емкам | |
| вы́емку | вы́емкі | |
| вы́емкай вы́емкаю |
вы́емкамі | |
| вы́емцы | вы́емках |
Крыніцы:
Вы́емка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Вы́емка | |
| Вы́емкі | |
| Вы́емцы | |
| Вы́емку | |
| Вы́емкай Вы́емкаю |
|
| Вы́емцы |
вы́емкавы
прыметнік, адносны
| вы́емкавы | вы́емкавая | вы́емкавае | вы́емкавыя | |
| вы́емкавага | вы́емкавай вы́емкавае |
вы́емкавага | вы́емкавых | |
| вы́емкаваму | вы́емкавай | вы́емкаваму | вы́емкавым | |
| вы́емкавы ( вы́емкавага ( |
вы́емкавую | вы́емкавае | вы́емкавыя ( вы́емкавых ( |
|
| вы́емкавым | вы́емкавай вы́емкаваю |
вы́емкавым | вы́емкавымі | |
| вы́емкавым | вы́емкавай | вы́емкавым | вы́емкавых | |
Крыніцы:
вы́енчаны
прыметнік, адносны
| вы́енчаны | вы́енчаная | вы́енчанае | вы́енчаныя | |
| вы́енчанага | вы́енчанай вы́енчанае |
вы́енчанага | вы́енчаных | |
| вы́енчанаму | вы́енчанай | вы́енчанаму | вы́енчаным | |
| вы́енчаны ( вы́енчанага ( |
вы́енчаную | вы́енчанае | вы́енчаныя ( вы́енчаных ( |
|
| вы́енчаным | вы́енчанай вы́енчанаю |
вы́енчаным | вы́енчанымі | |
| вы́енчаным | вы́енчанай | вы́енчаным | вы́енчаных | |
Крыніцы:
вы́енчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| вы́енчаны | вы́енчаная | вы́енчанае | вы́енчаныя | |
| вы́енчанага | вы́енчанай вы́енчанае |
вы́енчанага | вы́енчаных | |
| вы́енчанаму | вы́енчанай | вы́енчанаму | вы́енчаным | |
| вы́енчаны ( вы́енчанага ( |
вы́енчаную | вы́енчанае | вы́енчаныя ( вы́енчаных ( |
|
| вы́енчаным | вы́енчанай вы́енчанаю |
вы́енчаным | вы́енчанымі | |
| вы́енчаным | вы́енчанай | вы́енчаным | вы́енчаных | |
Кароткая форма: вы́енчана.
Крыніцы:
вые́нчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вые́нчванне | |
| вые́нчвання | |
| вые́нчванню | |
| вые́нчванне | |
| вые́нчваннем | |
| вые́нчванні |
Крыніцы:
вые́нчваць
‘жаласна стагнаць, крычаць ад болю; назойліва, надакучліва выпрошваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вые́нчваю | вые́нчваем | |
| вые́нчваеш | вые́нчваеце | |
| вые́нчвае | вые́нчваюць | |
| Прошлы час | ||
| вые́нчваў | вые́нчвалі | |
| вые́нчвала | ||
| вые́нчвала | ||
| Загадны лад | ||
| вые́нчвай | вые́нчвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вые́нчваючы | ||
Крыніцы: