вы́енчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́енчаны вы́енчаная вы́енчанае вы́енчаныя
Р. вы́енчанага вы́енчанай
вы́енчанае
вы́енчанага вы́енчаных
Д. вы́енчанаму вы́енчанай вы́енчанаму вы́енчаным
В. вы́енчаны (неадуш.)
вы́енчанага (адуш.)
вы́енчаную вы́енчанае вы́енчаныя (неадуш.)
вы́енчаных (адуш.)
Т. вы́енчаным вы́енчанай
вы́енчанаю
вы́енчаным вы́енчанымі
М. вы́енчаным вы́енчанай вы́енчаным вы́енчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)