вухна́лік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вухна́лік |
вухна́лікі |
Р. |
вухна́ліка |
вухна́лікаў |
Д. |
вухна́ліку |
вухна́лікам |
В. |
вухна́лік |
вухна́лікі |
Т. |
вухна́лікам |
вухна́лікамі |
М. |
вухна́ліку |
вухна́ліках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вухна́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вухна́ль |
вухналі́ |
Р. |
вухналя́ |
вухналёў |
Д. |
вухналю́ |
вухналя́м |
В. |
вухна́ль |
вухналі́ |
Т. |
вухналём |
вухналя́мі |
М. |
вухналі́ |
вухналя́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ву́хнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ву́хну |
ву́хнем |
2-я ас. |
ву́хнеш |
ву́хнеце |
3-я ас. |
ву́хне |
ву́хнуць |
Прошлы час |
м. |
ву́хнуў |
ву́хнулі |
ж. |
ву́хнула |
н. |
ву́хнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
ву́хні |
ву́хніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ву́хнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.