вухна́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вухна́ль | вухналі́ | |
вухналя́ | вухналёў | |
вухналю́ | вухналя́м | |
вухна́ль | вухналі́ | |
вухналём | вухналя́мі | |
вухналі́ | вухналя́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)