вужа́чы
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вужа́чы |
вужа́чая |
вужа́чае |
вужа́чыя |
Р. |
вужа́чага |
вужа́чай вужа́чае |
вужа́чага |
вужа́чых |
Д. |
вужа́чаму |
вужа́чай |
вужа́чаму |
вужа́чым |
В. |
вужа́чы (неадуш.) вужа́чага (адуш.) |
вужа́чую |
вужа́чае |
вужа́чыя (неадуш.) вужа́чых (адуш.) |
Т. |
вужа́чым |
вужа́чай вужа́чаю |
вужа́чым |
вужа́чымі |
М. |
вужа́чым |
вужа́чай |
вужа́чым |
вужа́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вужа́чы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вужа́чы |
вужа́чая |
вужа́чае |
вужа́чыя |
Р. |
вужа́чага |
вужа́чай вужа́чае |
вужа́чага |
вужа́чых |
Д. |
вужа́чаму |
вужа́чай |
вужа́чаму |
вужа́чым |
В. |
вужа́чы (неадуш.) вужа́чага (адуш.) |
вужа́чую |
вужа́чае |
вужа́чыя (неадуш.) вужа́чых (адуш.) |
Т. |
вужа́чым |
вужа́чай вужа́чаю |
вужа́чым |
вужа́чымі |
М. |
вужа́чым |
вужа́чай |
вужа́чым |
вужа́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вужа́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вужа́чы |
вужа́чая |
вужа́чае |
вужа́чыя |
Р. |
вужа́чага |
вужа́чай вужа́чае |
вужа́чага |
вужа́чых |
Д. |
вужа́чаму |
вужа́чай |
вужа́чаму |
вужа́чым |
В. |
вужа́чы (неадуш.) вужа́чага (адуш.) |
вужа́чую |
вужа́чае |
вужа́чыя (неадуш.) вужа́чых (адуш.) |
Т. |
вужа́чым |
вужа́чай вужа́чаю |
вужа́чым |
вужа́чымі |
М. |
вужа́чым |
вужа́чай |
вужа́чым |
вужа́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Вужжа́р
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Вужжа́р |
Р. |
Вужжары́ |
Д. |
Вужжары́ |
В. |
Вужжа́р |
Т. |
Вужжарру́ |
М. |
Вужжары́ |
вужла́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вужла́к |
вужлакі́ |
Р. |
вужлака́ |
вужлако́ў |
Д. |
вужлаку́ |
вужлака́м |
В. |
вужла́к |
вужлакі́ |
Т. |
вужлако́м |
вужлака́мі |
М. |
вужлаку́ |
вужлака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вужо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вужо́вы |
вужо́вая |
вужо́вае |
вужо́выя |
Р. |
вужо́вага |
вужо́вай вужо́вае |
вужо́вага |
вужо́вых |
Д. |
вужо́ваму |
вужо́вай |
вужо́ваму |
вужо́вым |
В. |
вужо́вы (неадуш.) вужо́вага (адуш.) |
вужо́вую |
вужо́вае |
вужо́выя (неадуш.) вужо́вых (адуш.) |
Т. |
вужо́вым |
вужо́вай вужо́ваю |
вужо́вым |
вужо́вымі |
М. |
вужо́вым |
вужо́вай |
вужо́вым |
вужо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вужо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вужо́ўка |
вужо́ўкі |
Р. |
вужо́ўкі |
вужо́вак |
Д. |
вужо́ўцы |
вужо́ўкам |
В. |
вужо́ўку |
вужо́ўкі |
Т. |
вужо́ўкай вужо́ўкаю |
вужо́ўкамі |
М. |
вужо́ўцы |
вужо́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вужо́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вужо́ўнік |
Р. |
вужо́ўніку |
Д. |
вужо́ўніку |
В. |
вужо́ўнік |
Т. |
вужо́ўнікам |
М. |
вужо́ўніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.