вужа́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вужа́чы вужа́чая вужа́чае вужа́чыя
Р. вужа́чага вужа́чай
вужа́чае		 вужа́чага вужа́чых
Д. вужа́чаму вужа́чай вужа́чаму вужа́чым
В. вужа́чы (неадуш.)
вужа́чага (адуш.)		 вужа́чую вужа́чае вужа́чыя (неадуш.)
вужа́чых (адуш.)
Т. вужа́чым вужа́чай
вужа́чаю		 вужа́чым вужа́чымі
М. вужа́чым вужа́чай вужа́чым вужа́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)