вужо́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вужо́ўнік
Р. вужо́ўніку
Д. вужо́ўніку
В. вужо́ўнік
Т. вужо́ўнікам
М. вужо́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)