Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вудзі́льнік

‘той, хто вудзіць рыбу, рыбак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вудзі́льнік вудзі́льнікі
Р. вудзі́льніка вудзі́льнікаў
Д. вудзі́льніку вудзі́льнікам
В. вудзі́льніка вудзі́льнікаў
Т. вудзі́льнікам вудзі́льнікамі
М. вудзі́льніку вудзі́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

вудзі́льнік

‘прылада для рыбнай лоўлі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вудзі́льнік вудзі́льнікі
Р. вудзі́льніка вудзі́льнікаў
Д. вудзі́льніку вудзі́льнікам
В. вудзі́льнік вудзі́льнікі
Т. вудзі́льнікам вудзі́льнікамі
М. вудзі́льніку вудзі́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

вудзі́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вудзі́льніца вудзі́льніцы
Р. вудзі́льніцы вудзі́льніц
Д. вудзі́льніцы вудзі́льніцам
В. вудзі́льніцу вудзі́льніц
Т. вудзі́льніцай
вудзі́льніцаю
вудзі́льніцамі
М. вудзі́льніцы вудзі́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

вудзі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вудзі́льны вудзі́льная вудзі́льнае вудзі́льныя
Р. вудзі́льнага вудзі́льнай
вудзі́льнае
вудзі́льнага вудзі́льных
Д. вудзі́льнаму вудзі́льнай вудзі́льнаму вудзі́льным
В. вудзі́льны (неадуш.)
вудзі́льнага (адуш.)
вудзі́льную вудзі́льнае вудзі́льныя (неадуш.)
вудзі́льных (адуш.)
Т. вудзі́льным вудзі́льнай
вудзі́льнаю
вудзі́льным вудзі́льнымі
М. вудзі́льным вудзі́льнай вудзі́льным вудзі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вудзі́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вудзі́льшчык вудзі́льшчыкі
Р. вудзі́льшчыка вудзі́льшчыкаў
Д. вудзі́льшчыку вудзі́льшчыкам
В. вудзі́льшчыка вудзі́льшчыкаў
Т. вудзі́льшчыкам вудзі́льшчыкамі
М. вудзі́льшчыку вудзі́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вудзі́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вудзі́льшчыца вудзі́льшчыцы
Р. вудзі́льшчыцы вудзі́льшчыц
Д. вудзі́льшчыцы вудзі́льшчыцам
В. вудзі́льшчыцу вудзі́льшчыц
Т. вудзі́льшчыцай
вудзі́льшчыцаю
вудзі́льшчыцамі
М. вудзі́льшчыцы вудзі́льшчыцах

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

вудзі́льшчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вудзі́льшчыцкі вудзі́льшчыцкая вудзі́льшчыцкае вудзі́льшчыцкія
Р. вудзі́льшчыцкага вудзі́льшчыцкай
вудзі́льшчыцкае
вудзі́льшчыцкага вудзі́льшчыцкіх
Д. вудзі́льшчыцкаму вудзі́льшчыцкай вудзі́льшчыцкаму вудзі́льшчыцкім
В. вудзі́льшчыцкі
вудзі́льшчыцкага
вудзі́льшчыцкую вудзі́льшчыцкае вудзі́льшчыцкія
вудзі́льшчыцкіх
Т. вудзі́льшчыцкім вудзі́льшчыцкай
вудзі́льшчыцкаю
вудзі́льшчыцкім вудзі́льшчыцкімі
М. вудзі́льшчыцкім вудзі́льшчыцкай вудзі́льшчыцкім вудзі́льшчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

ву́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ву́дзіцца ву́дзяцца
Прошлы час
м. ву́дзіўся ву́дзіліся
ж. ву́дзілася
н. ву́дзілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ву́дзіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ву́джу ву́дзім
2-я ас. ву́дзіш ву́дзіце
3-я ас. ву́дзіць ву́дзяць
Прошлы час
м. ву́дзіў ву́дзілі
ж. ву́дзіла
н. ву́дзіла
Загадны лад
2-я ас. ву́дзь ву́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ву́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ву́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ву́дка ву́дкі
Р. ву́дкі ву́дак
Д. ву́дцы ву́дкам
В. ву́дку ву́дкі
Т. ву́дкай
ву́дкаю
ву́дкамі
М. ву́дцы ву́дках

Крыніцы: piskunou2012.