вудзі́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вудзі́льшчык вудзі́льшчыкі
Р. вудзі́льшчыка вудзі́льшчыкаў
Д. вудзі́льшчыку вудзі́льшчыкам
В. вудзі́льшчыка вудзі́льшчыкаў
Т. вудзі́льшчыкам вудзі́льшчыкамі
М. вудзі́льшчыку вудзі́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)