Во́тчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Во́тчына | |
Во́тчыны | |
Во́тчыне | |
Во́тчыну | |
Во́тчынай Во́тчынаю |
|
Во́тчыне |
Во́тчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Во́тчына | |
Во́тчыны | |
Во́тчыне | |
Во́тчыну | |
Во́тчынай Во́тчынаю |
|
Во́тчыне |
во́тчыннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
во́тчыннік | во́тчыннікі | |
во́тчынніка | во́тчыннікаў | |
во́тчынніку | во́тчыннікам | |
во́тчынніка | во́тчыннікаў | |
во́тчыннікам | во́тчыннікамі | |
во́тчынніку | во́тчынніках |
Крыніцы:
во́тчынны
прыметнік, адносны
во́тчынны | во́тчынная | во́тчыннае | во́тчынныя | |
во́тчыннага | во́тчыннай во́тчыннае |
во́тчыннага | во́тчынных | |
во́тчыннаму | во́тчыннай | во́тчыннаму | во́тчынным | |
во́тчынны ( во́тчыннага ( |
во́тчынную | во́тчыннае | во́тчынныя ( во́тчынных ( |
|
во́тчынным | во́тчыннай во́тчыннаю |
во́тчынным | во́тчыннымі | |
во́тчынным | во́тчыннай | во́тчынным | во́тчынных |
Крыніцы: