во́тчыннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| во́тчыннік | во́тчыннікі | |
| во́тчынніка | во́тчыннікаў | |
| во́тчынніку | во́тчыннікам | |
| во́тчынніка | во́тчыннікаў | |
| во́тчыннікам | во́тчыннікамі | |
| во́тчынніку | во́тчынніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)