Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчш-

во́зірк

‘погляд’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́зірк во́зіркі
Р. во́зірку во́зіркаў
Д. во́зірку во́зіркам
В. во́зірк во́зіркі
Т. во́зіркам во́зіркамі
М. во́зірку во́зірках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

во́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. во́зка во́зкі
Р. во́зкі во́зак
Д. во́зцы во́зкам
В. во́зку во́зкі
Т. во́зкай
во́зкаю		 во́зкамі
М. во́зцы во́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Во́знава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Во́знава
Р. Во́знава
Д. Во́знаву
В. Во́знава
Т. Во́знавам
М. Во́знаве

Во́знаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Во́знаўшчына
Р. Во́знаўшчыны
Д. Во́знаўшчыне
В. Во́знаўшчыну
Т. Во́знаўшчынай
Во́знаўшчынаю
М. Во́знаўшчыне

во́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́знік во́знікі
Р. во́зніка во́знікаў
Д. во́зніку во́знікам
В. во́зніка во́знікаў
Т. во́знікам во́знікамі
М. во́зніку во́зніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́зніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́зніцкі во́зніцкая во́зніцкае во́зніцкія
Р. во́зніцкага во́зніцкай
во́зніцкае		 во́зніцкага во́зніцкіх
Д. во́зніцкаму во́зніцкай во́зніцкаму во́зніцкім
В. во́зніцкі (неадуш.)
во́зніцкага (адуш.)		 во́зніцкую во́зніцкае во́зніцкія (неадуш.)
во́зніцкіх (адуш.)
Т. во́зніцкім во́зніцкай
во́зніцкаю		 во́зніцкім во́зніцкімі
М. во́зніцкім во́зніцкай во́зніцкім во́зніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́зніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. во́зніцтва
Р. во́зніцтва
Д. во́зніцтву
В. во́зніцтва
Т. во́зніцтвам
М. во́зніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́зчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́зчык во́зчыкі
Р. во́зчыка во́зчыкаў
Д. во́зчыку во́зчыкам
В. во́зчыка во́зчыкаў
Т. во́зчыкам во́зчыкамі
М. во́зчыку во́зчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́зчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́зчыцкі во́зчыцкая во́зчыцкае во́зчыцкія
Р. во́зчыцкага во́зчыцкай
во́зчыцкае		 во́зчыцкага во́зчыцкіх
Д. во́зчыцкаму во́зчыцкай во́зчыцкаму во́зчыцкім
В. во́зчыцкі (неадуш.)
во́зчыцкага (адуш.)		 во́зчыцкую во́зчыцкае во́зчыцкія (неадуш.)
во́зчыцкіх (адуш.)
Т. во́зчыцкім во́зчыцкай
во́зчыцкаю		 во́зчыцкім во́зчыцкімі
М. во́зчыцкім во́зчыцкай во́зчыцкім во́зчыцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.