Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Ве́снава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

веснава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

веснаве́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

веснаве́йны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	веснаве́йны	веснаве́йная	веснаве́йнае	веснаве́йныя
Р.	веснаве́йнага	веснаве́йнай веснаве́йнае	веснаве́йнага	веснаве́йных
Д.	веснаве́йнаму	веснаве́йнай	веснаве́йнаму	веснаве́йным
В.	веснаве́йны (неадуш.) веснаве́йнага (адуш.)	веснаве́йную	веснаве́йнае	веснаве́йныя (неадуш.) веснаве́йных (адуш.)
Т.	веснаве́йным	веснаве́йнай веснаве́йнаю	веснаве́йным	веснаве́йнымі
М.	веснаве́йным	веснаве́йнай	веснаве́йным	веснаве́йных

Крыніцы: piskunou2012.

веснавы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	веснавы́	веснава́я	веснаво́е	веснавы́я
Р.	веснаво́га	веснаво́й веснаво́е	веснаво́га	веснавы́х
Д.	веснаво́му	веснаво́й	веснаво́му	веснавы́м
В.	веснавы́ (неадуш.) веснаво́га (адуш.)	веснаву́ю	веснаво́е	веснавы́я (неадуш.) веснавы́х (адуш.)
Т.	веснавы́м	веснаво́й веснаво́ю	веснавы́м	веснавы́мі
М.	веснавы́м	веснаво́й	веснавы́м	веснавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

веснахо́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ве́сні

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ве́снік

‘істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

ве́снік

‘прадмет; з'ява’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Ве́снік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Verbum