ве́дамы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ве́дамы |
ве́дамая |
ве́дамае |
ве́дамыя |
Р. |
ве́дамага |
ве́дамай ве́дамае |
ве́дамага |
ве́дамых |
Д. |
ве́дамаму |
ве́дамай |
ве́дамаму |
ве́дамым |
В. |
ве́дамы (неадуш.) ве́дамага (адуш.) |
ве́дамую |
ве́дамае |
ве́дамыя (неадуш.) ве́дамых (адуш.) |
Т. |
ве́дамым |
ве́дамай ве́дамаю |
ве́дамым |
ве́дамымі |
М. |
ве́дамым |
ве́дамай |
ве́дамым |
ве́дамых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ве́данне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ве́данне |
ве́данні |
Р. |
ве́дання |
ве́данняў |
Д. |
ве́данню |
ве́данням |
В. |
ве́данне |
ве́данні |
Т. |
ве́даннем |
ве́даннямі |
М. |
ве́данні |
ве́даннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ве́даны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ве́даны |
ве́даная |
ве́данае |
ве́даныя |
Р. |
ве́данага |
ве́данай ве́данае |
ве́данага |
ве́даных |
Д. |
ве́данаму |
ве́данай |
ве́данаму |
ве́даным |
В. |
ве́даны (неадуш.) ве́данага (адуш.) |
ве́даную |
ве́данае |
ве́даныя (неадуш.) ве́даных (адуш.) |
Т. |
ве́даным |
ве́данай ве́данаю |
ве́даным |
ве́данымі |
М. |
ве́даным |
ве́данай |
ве́даным |
ве́даных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ве́дацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ве́даюся |
ве́даемся |
2-я ас. |
ве́даешся |
ве́даецеся |
3-я ас. |
ве́даецца |
ве́даюцца |
Прошлы час |
м. |
ве́даўся |
ве́даліся |
ж. |
ве́далася |
н. |
ве́далася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ве́дайся |
ве́дайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ве́даючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ве́даць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ве́даю |
ве́даем |
2-я ас. |
ве́даеш |
ве́даеце |
3-я ас. |
ве́дае |
ве́даюць |
Прошлы час |
м. |
ве́даў |
ве́далі |
ж. |
ве́дала |
н. |
ве́дала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ве́дай |
ве́дайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ве́даючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ве́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ве́дзены |
ве́дзеная |
ве́дзенае |
ве́дзеныя |
Р. |
ве́дзенага |
ве́дзенай ве́дзенае |
ве́дзенага |
ве́дзеных |
Д. |
ве́дзенаму |
ве́дзенай |
ве́дзенаму |
ве́дзеным |
В. |
ве́дзены (неадуш.) ве́дзенага (адуш.) |
ве́дзеную |
ве́дзенае |
ве́дзеныя (неадуш.) ве́дзеных (адуш.) |
Т. |
ве́дзеным |
ве́дзенай ве́дзенаю |
ве́дзеным |
ве́дзенымі |
М. |
ве́дзеным |
ве́дзенай |
ве́дзеным |
ве́дзеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ве́дзьма
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ве́дзьма |
ве́дзьмы |
Р. |
ве́дзьмы |
ве́дзьмаў |
Д. |
ве́дзьме |
ве́дзьмам |
В. |
ве́дзьму |
ве́дзьмаў |
Т. |
ве́дзьмай ве́дзьмаю |
ве́дзьмамі |
М. |
ве́дзьме |
ве́дзьмах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ведзьмава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ведзьмава́нне |
Р. |
ведзьмава́ння |
Д. |
ведзьмава́нню |
В. |
ведзьмава́нне |
Т. |
ведзьмава́ннем |
М. |
ведзьмава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.