ведзьмава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ведзьмава́нне | |
| ведзьмава́ння | |
| ведзьмава́нню | |
| ведзьмава́нне | |
| ведзьмава́ннем | |
| ведзьмава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)