ведзьмава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ведзьмава́нне
Р. ведзьмава́ння
Д. ведзьмава́нню
В. ведзьмава́нне
Т. ведзьмава́ннем
М. ведзьмава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)