бурава́та-чырво́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бурава́та-чырво́ны |
бурава́та-чырво́ная |
бурава́та-чырво́нае |
бурава́та-чырво́ныя |
Р. |
бурава́та-чырво́нага |
бурава́та-чырво́най бурава́та-чырво́нае |
бурава́та-чырво́нага |
бурава́та-чырво́ных |
Д. |
бурава́та-чырво́наму |
бурава́та-чырво́най |
бурава́та-чырво́наму |
бурава́та-чырво́ным |
В. |
бурава́та-чырво́ны (неадуш.) бурава́та-чырво́нага (адуш.) |
бурава́та-чырво́ную |
бурава́та-чырво́нае |
бурава́та-чырво́ныя (неадуш.) бурава́та-чырво́ных (адуш.) |
Т. |
бурава́та-чырво́ным |
бурава́та-чырво́най бурава́та-чырво́наю |
бурава́та-чырво́ным |
бурава́та-чырво́нымі |
М. |
бурава́та-чырво́ным |
бурава́та-чырво́най |
бурава́та-чырво́ным |
бурава́та-чырво́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
бурава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бурава́ты |
бурава́тая |
бурава́тае |
бурава́тыя |
Р. |
бурава́тага |
бурава́тай бурава́тае |
бурава́тага |
бурава́тых |
Д. |
бурава́таму |
бурава́тай |
бурава́таму |
бурава́тым |
В. |
бурава́ты (неадуш.) бурава́тага (адуш.) |
бурава́тую |
бурава́тае |
бурава́тыя (неадуш.) бурава́тых (адуш.) |
Т. |
бурава́тым |
бурава́тай бурава́таю |
бурава́тым |
бурава́тымі |
М. |
бурава́тым |
бурава́тай |
бурава́тым |
бурава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бурава́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
бурава́я |
буравы́я |
Р. |
бураво́й |
буравы́х |
Д. |
бураво́й |
буравы́м |
В. |
бураву́ю |
буравы́я |
Т. |
бураво́й бураво́ю |
буравы́мі |
М. |
бураво́й |
буравы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
бураве́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бураве́й |
бураве́і |
Р. |
бураве́ю |
бураве́яў |
Д. |
бураве́ю |
бураве́ям |
В. |
бураве́й |
бураве́і |
Т. |
бураве́ем |
бураве́ямі |
М. |
бураве́і |
бураве́ях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бураве́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бураве́снік |
бураве́снікі |
Р. |
бураве́сніка |
бураве́снікаў |
Д. |
бураве́сніку |
бураве́снікам |
В. |
бураве́сніка |
бураве́снікаў |
Т. |
бураве́снікам |
бураве́снікамі |
М. |
бураве́сніку |
бураве́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.