бураве́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бураве́снік | бураве́снікі | |
| бураве́сніка | бураве́снікаў | |
| бураве́сніку | бураве́снікам | |
| бураве́сніка | бураве́снікаў | |
| бураве́снікам | бураве́снікамі | |
| бураве́сніку | бураве́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)