Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

бундэсма́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бундэсма́рка бундэсма́ркі
Р. бундэсма́ркі бундэсма́рак
Д. бундэсма́рцы бундэсма́ркам
В. бундэсма́рку бундэсма́ркі
Т. бундэсма́ркай
бундэсма́ркаю
бундэсма́ркамі
М. бундэсма́рцы бундэсма́рках

Крыніцы: piskunou2012.

бундэсра́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бундэсра́т
Р. бундэсра́та
Д. бундэсра́ту
В. бундэсра́т
Т. бундэсра́там
М. бундэсра́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бундэста́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бундэста́г
Р. бундэста́га
Д. бундэста́гу
В. бундэста́г
Т. бундэста́гам
М. бундэста́гу

Іншыя варыянты: бу́ндэстаг.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

бу́ндэстаг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бу́ндэстаг
Р. бу́ндэстага
Д. бу́ндэстагу
В. бу́ндэстаг
Т. бу́ндэстагам
М. бу́ндэстагу

Іншыя варыянты: бундэста́г.

Крыніцы: tsbm1984.

Бундэста́г

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бундэста́г
Р. Бундэста́га
Д. Бундэста́гу
В. Бундэста́г
Т. Бундэста́гам
М. Бундэста́гу

бундэста́гаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бундэста́гаўскі бундэста́гаўская бундэста́гаўскае бундэста́гаўскія
Р. бундэста́гаўскага бундэста́гаўскай
бундэста́гаўскае
бундэста́гаўскага бундэста́гаўскіх
Д. бундэста́гаўскаму бундэста́гаўскай бундэста́гаўскаму бундэста́гаўскім
В. бундэста́гаўскі (неадуш.)
бундэста́гаўскага (адуш.)
бундэста́гаўскую бундэста́гаўскае бундэста́гаўскія (неадуш.)
бундэста́гаўскіх (адуш.)
Т. бундэста́гаўскім бундэста́гаўскай
бундэста́гаўскаю
бундэста́гаўскім бундэста́гаўскімі
М. бундэста́гаўскім бундэста́гаўскай бундэста́гаўскім бундэста́гаўскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Буні́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Буні́
Р. Бунё́ў
Д. Буня́м
В. Буні́
Т. Буня́мі
М. Буня́х

бу́нінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́нінскі бу́нінская бу́нінскае бу́нінскія
Р. бу́нінскага бу́нінскай
бу́нінскае
бу́нінскага бу́нінскіх
Д. бу́нінскаму бу́нінскай бу́нінскаму бу́нінскім
В. бу́нінскі (неадуш.)
бу́нінскага (адуш.)
бу́нінскую бу́нінскае бу́нінскія (неадуш.)
бу́нінскіх (адуш.)
Т. бу́нінскім бу́нінскай
бу́нінскаю
бу́нінскім бу́нінскімі
М. бу́нінскім бу́нінскай бу́нінскім бу́нінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

бу́нкер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́нкер бу́нкеры
Р. бу́нкера бу́нкераў
Д. бу́нкеру бу́нкерам
В. бу́нкер бу́нкеры
Т. бу́нкерам бу́нкерамі
М. бу́нкеры бу́нкерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бункерава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бункерава́нне
Р. бункерава́ння
Д. бункерава́нню
В. бункерава́нне
Т. бункерава́ннем
М. бункерава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.