бундэсма́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бундэсма́рка | бундэсма́ркі | |
| бундэсма́ркі | бундэсма́рак | |
| бундэсма́рцы | бундэсма́ркам | |
| бундэсма́рку | бундэсма́ркі | |
| бундэсма́ркай бундэсма́ркаю |
бундэсма́ркамі | |
| бундэсма́рцы | бундэсма́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)