бундэсма́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бундэсма́рка бундэсма́ркі
Р. бундэсма́ркі бундэсма́рак
Д. бундэсма́рцы бундэсма́ркам
В. бундэсма́рку бундэсма́ркі
Т. бундэсма́ркай
бундэсма́ркаю		 бундэсма́ркамі
М. бундэсма́рцы бундэсма́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)