афілія́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
афілія́цыя |
Р. |
афілія́цыі |
Д. |
афілія́цыі |
В. |
афілія́цыю |
Т. |
афілія́цыяй афілія́цыяю |
М. |
афілія́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
афілява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
афілява́ны |
афілява́ная |
афілява́нае |
афілява́ныя |
Р. |
афілява́нага |
афілява́най афілява́нае |
афілява́нага |
афілява́ных |
Д. |
афілява́наму |
афілява́най |
афілява́наму |
афілява́ным |
В. |
афілява́ны (неадуш.) афілява́нага (адуш.) |
афілява́ную |
афілява́нае |
афілява́ныя (неадуш.) афілява́ных (адуш.) |
Т. |
афілява́ным |
афілява́най афілява́наю |
афілява́ным |
афілява́нымі |
М. |
афілява́ным |
афілява́най |
афілява́ным |
афілява́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
афілява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
афілява́ны |
афілява́ная |
афілява́нае |
афілява́ныя |
Р. |
афілява́нага |
афілява́най афілява́нае |
афілява́нага |
афілява́ных |
Д. |
афілява́наму |
афілява́най |
афілява́наму |
афілява́ным |
В. |
афілява́ны (неадуш.) афілява́нага (адуш.) |
афілява́ную |
афілява́нае |
афілява́ныя (неадуш.) афілява́ных (адуш.) |
Т. |
афілява́ным |
афілява́най афілява́наю |
афілява́ным |
афілява́нымі |
М. |
афілява́ным |
афілява́най |
афілява́ным |
афілява́ных |
Кароткая форма: афілява́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
афілява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
афілю́ецца |
афілю́юцца |
Прошлы час |
м. |
афілява́ўся |
афілява́ліся |
ж. |
афілява́лася |
н. |
афілява́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
афілю́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
афілява́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
афілю́ецца |
афілю́юцца |
Прошлы час |
м. |
афілява́ўся |
афілява́ліся |
ж. |
афілява́лася |
н. |
афілява́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
афілява́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
афілява́ць
‘далучыць (далучаць) прадпрыемства да больш буйнога прадпрыемства ў якасці філіяла’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
афілю́ю |
афілю́ем |
2-я ас. |
афілю́еш |
афілю́еце |
3-я ас. |
афілю́е |
афілю́юць |
Прошлы час |
м. |
афілява́ў |
афілява́лі |
ж. |
афілява́ла |
н. |
афілява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
афілю́й |
афілю́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
афілю́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
афілява́ць
‘далучыць (далучаць) прадпрыемства да больш буйнога прадпрыемства ў якасці філіяла’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
афілю́ю |
афілю́ем |
2-я ас. |
афілю́еш |
афілю́еце |
3-я ас. |
афілю́е |
афілю́юць |
Прошлы час |
м. |
афілява́ў |
афілява́лі |
ж. |
афілява́ла |
н. |
афілява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
афілю́й |
афілю́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
афілява́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
афіна́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
афіна́ж |
Р. |
афіна́жу |
Д. |
афіна́жу |
В. |
афіна́ж |
Т. |
афіна́жам |
М. |
афіна́жы |
Крыніцы:
piskunou2012.