Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

асо́біна

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асо́біна асо́біны
Р. асо́біны асо́бін
Д. асо́біне асо́бінам
В. асо́біну асо́бін
Т. асо́бінай
асо́бінаю		 асо́бінамі
М. асо́біне асо́бінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асо́біна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асо́біна
Р. Асо́біна
Д. Асо́біну
В. Асо́біна
Т. Асо́бінам
М. Асо́біне

асо́біста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
асо́біста - -

Крыніцы: piskunou2012.

асо́бісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́бісты асо́бістая асо́бістае асо́бістыя
Р. асо́бістага асо́бістай
асо́бістае		 асо́бістага асо́бістых
Д. асо́бістаму асо́бістай асо́бістаму асо́бістым
В. асо́бісты (неадуш.)
асо́бістага (адуш.)		 асо́бістую асо́бістае асо́бістыя (неадуш.)
асо́бістых (адуш.)
Т. асо́бістым асо́бістай
асо́бістаю		 асо́бістым асо́бістымі
М. асо́бістым асо́бістай асо́бістым асо́бістых

Крыніцы: piskunou2012.

асо́бісты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асо́бісты асо́бістая асо́бістае асо́бістыя
Р. асо́бістага асо́бістай
асо́бістае		 асо́бістага асо́бістых
Д. асо́бістаму асо́бістай асо́бістаму асо́бістым
В. асо́бісты (неадуш.)
асо́бістага (адуш.)		 асо́бістую асо́бістае асо́бістыя (неадуш.)
асо́бістых (адуш.)
Т. асо́бістым асо́бістай
асо́бістаю		 асо́бістым асо́бістымі
М. асо́бістым асо́бістай асо́бістым асо́бістых

Крыніцы: piskunou2012.

асо́біцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асо́блюся асо́бімся
2-я ас. асо́бішся асо́біцеся
3-я ас. асо́біцца асо́бяцца
Прошлы час
м. асо́біўся асо́біліся
ж. асо́білася
н. асо́білася
Загадны лад
2-я ас. асо́бся асо́бцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час асо́бячыся

Крыніцы: piskunou2012.

асо́бка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асо́бка асо́бкі
Р. асо́бкі асо́бак
Д. асо́бцы асо́бкам
В. асо́бку асо́бак
Т. асо́бкай
асо́бкаю		 асо́бкамі
М. асо́бцы асо́бках

Крыніцы: piskunou2012.

асо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асо́бна асо́бней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

асобнапялёсткавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асобнапялёсткавы асобнапялёсткавая асобнапялёсткавае асобнапялёсткавыя
Р. асобнапялёсткавага асобнапялёсткавай
асобнапялёсткавае		 асобнапялёсткавага асобнапялёсткавых
Д. асобнапялёсткаваму асобнапялёсткавай асобнапялёсткаваму асобнапялёсткавым
В. асобнапялёсткавы
асобнапялёсткавага		 асобнапялёсткавую асобнапялёсткавае асобнапялёсткавыя
Т. асобнапялёсткавым асобнапялёсткавай
асобнапялёсткаваю		 асобнапялёсткавым асобнапялёсткавымі
М. асобнапялёсткавым асобнапялёсткавай асобнапялёсткавым асобнапялёсткавых

асо́бнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. асо́бнасць
Р. асо́бнасці
Д. асо́бнасці
В. асо́бнасць
Т. асо́бнасцю
М. асо́бнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.