асвежава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асвяжу́ю |
асвяжу́ем |
2-я ас. |
асвяжу́еш |
асвяжу́еце |
3-я ас. |
асвяжу́е |
асвяжу́юць |
Прошлы час |
м. |
асвежава́ў |
асвежава́лі |
ж. |
асвежава́ла |
н. |
асвежава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асвяжу́й |
асвяжу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
асвежава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асве́жана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
асве́жана |
- |
- |
асве́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асве́жаны |
асве́жаная |
асве́жанае |
асве́жаныя |
Р. |
асве́жанага |
асве́жанай асве́жанае |
асве́жанага |
асве́жаных |
Д. |
асве́жанаму |
асве́жанай |
асве́жанаму |
асве́жаным |
В. |
асве́жаны (неадуш.) асве́жанага (адуш.) |
асве́жаную |
асве́жанае |
асве́жаныя (неадуш.) асве́жаных (адуш.) |
Т. |
асве́жаным |
асве́жанай асве́жанаю |
асве́жаным |
асве́жанымі |
М. |
асве́жаным |
асве́жанай |
асве́жаным |
асве́жаных |
Кароткая форма: асве́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Асве́іца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Асве́іца |
Р. |
Асве́іцы |
Д. |
Асве́іцы |
В. |
Асве́іцу |
Т. |
Асве́іцай Асве́іцаю |
М. |
Асве́іцы |
асве́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асве́йскі |
асве́йская |
асве́йскае |
асве́йскія |
Р. |
асве́йскага |
асве́йскай асве́йскае |
асве́йскага |
асве́йскіх |
Д. |
асве́йскаму |
асве́йскай |
асве́йскаму |
асве́йскім |
В. |
асве́йскі (неадуш.) асве́йскага (адуш.) |
асве́йскую |
асве́йскае |
асве́йскія (неадуш.) асве́йскіх (адуш.) |
Т. |
асве́йскім |
асве́йскай асве́йскаю |
асве́йскім |
асве́йскімі |
М. |
асве́йскім |
асве́йскай |
асве́йскім |
асве́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
асве́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асве́нчаны |
асве́нчаная |
асве́нчанае |
асве́нчаныя |
Р. |
асве́нчанага |
асве́нчанай асве́нчанае |
асве́нчанага |
асве́нчаных |
Д. |
асве́нчанаму |
асве́нчанай |
асве́нчанаму |
асве́нчаным |
В. |
асве́нчаны (неадуш.) асве́нчанага (адуш.) |
асве́нчаную |
асве́нчанае |
асве́нчаныя (неадуш.) асве́нчаных (адуш.) |
Т. |
асве́нчаным |
асве́нчанай асве́нчанаю |
асве́нчаным |
асве́нчанымі |
М. |
асве́нчаным |
асве́нчанай |
асве́нчаным |
асве́нчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
асве́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асве́р |
асве́ры |
Р. |
асве́ра |
асве́раў |
Д. |
асве́ру |
асве́рам |
В. |
асве́р |
асве́ры |
Т. |
асве́рам |
асве́рамі |
М. |
асве́ры |
асве́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.