Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

асабі́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асабі́сты асабі́стая асабі́стае асабі́стыя
Р. асабі́стага асабі́стай
асабі́стае		 асабі́стага асабі́стых
Д. асабі́стаму асабі́стай асабі́стаму асабі́стым
В. асабі́сты (неадуш.)
асабі́стага (адуш.)		 асабі́стую асабі́стае асабі́стыя (неадуш.)
асабі́стых (адуш.)
Т. асабі́стым асабі́стай
асабі́стаю		 асабі́стым асабі́стымі
М. асабі́стым асабі́стай асабі́стым асабі́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асабі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асабі́сцкі асабі́сцкая асабі́сцкае асабі́сцкія
Р. асабі́сцкага асабі́сцкай
асабі́сцкае		 асабі́сцкага асабі́сцкіх
Д. асабі́сцкаму асабі́сцкай асабі́сцкаму асабі́сцкім
В. асабі́сцкі (неадуш.)
асабі́сцкага (адуш.)		 асабі́сцкую асабі́сцкае асабі́сцкія (неадуш.)
асабі́сцкіх (адуш.)
Т. асабі́сцкім асабі́сцкай
асабі́сцкаю		 асабі́сцкім асабі́сцкімі
М. асабі́сцкім асабі́сцкай асабі́сцкім асабі́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

асаблі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асаблі́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

асаблі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. асаблі́васць асаблі́васці
Р. асаблі́васці асаблі́васцей
асаблі́васцяў
Д. асаблі́васці асаблі́васцям
В. асаблі́васць асаблі́васці
Т. асаблі́васцю асаблі́васцямі
М. асаблі́васці асаблі́васцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асаблі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асаблі́вы асаблі́вая асаблі́вае асаблі́выя
Р. асаблі́вага асаблі́вай
асаблі́вае		 асаблі́вага асаблі́вых
Д. асаблі́ваму асаблі́вай асаблі́ваму асаблі́вым
В. асаблі́вы (неадуш.)
асаблі́вага (адуш.)		 асаблі́вую асаблі́вае асаблі́выя (неадуш.)
асаблі́вых (адуш.)
Т. асаблі́вым асаблі́вай
асаблі́ваю		 асаблі́вым асаблі́вымі
М. асаблі́вым асаблі́вай асаблі́вым асаблі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асабня́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асабня́к асабнякі́
Р. асабняка́ асабняко́ў
Д. асабняку́ асабняка́м
В. асабня́к асабнякі́
Т. асабняко́м асабняка́мі
М. асабняку́ асабняка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асабнякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асабнякі́
Р. Асабняко́ў
Д. Асабняка́м
В. Асабнякі́
Т. Асабняка́мі
М. Асабняка́х

асабняко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
асабняко́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

асабо́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асабо́ва - -

асабо́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. асабо́васць асабо́васці
Р. асабо́васці асабо́васцяў
асабо́васцей
Д. асабо́васці асабо́васцям
В. асабо́васць асабо́васці
Т. асабо́васцю асабо́васцямі
М. асабо́васці асабо́васцях

Крыніцы: piskunou2012.