алма́знік
‘той, хто займаецца разведкай, здабычай і апрацоўкай алмазаў’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
алма́знік |
алма́знікі |
| Р. |
алма́зніка |
алма́знікаў |
| Д. |
алма́зніку |
алма́знікам |
| В. |
алма́зніка |
алма́знікаў |
| Т. |
алма́знікам |
алма́знікамі |
| М. |
алма́зніку |
алма́зніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
алма́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
алма́зны |
алма́зная |
алма́знае |
алма́зныя |
| Р. |
алма́знага |
алма́знай
алма́знае |
алма́знага |
алма́зных |
| Д. |
алма́знаму |
алма́знай |
алма́знаму |
алма́зным |
| В. |
алма́зны (неадуш.)
алма́знага (адуш.) |
алма́зную |
алма́знае |
алма́зныя (неадуш.)
алма́зных (адуш.) |
| Т. |
алма́зным |
алма́знай
алма́знаю |
алма́зным |
алма́знымі |
| М. |
алма́зным |
алма́знай |
алма́зным |
алма́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
алма́зчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
алма́зчык |
алма́зчыкі |
| Р. |
алма́зчыка |
алма́зчыкаў |
| Д. |
алма́зчыку |
алма́зчыкам |
| В. |
алма́зчыка |
алма́зчыкаў |
| Т. |
алма́зчыкам |
алма́зчыкамі |
| М. |
алма́зчыку |
алма́зчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Алматы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
| Н. |
Алматы́ |
| Р. |
Алматы́ |
| Д. |
Алматы́ |
| В. |
Алматы́ |
| Т. |
Алматы́ |
| М. |
Алматы́ |