агаблява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
агаблю́ю |
агаблю́ем |
2-я ас. |
агаблю́еш |
агаблю́еце |
3-я ас. |
агаблю́е |
агаблю́юць |
Прошлы час |
м. |
агаблява́ў |
агаблява́лі |
ж. |
агаблява́ла |
н. |
агаблява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
агаблю́й |
агаблю́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
агаблява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ага́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ага́ва |
ага́вы |
Р. |
ага́вы |
ага́ў |
Д. |
ага́ве |
ага́вам |
В. |
ага́ву |
ага́вы |
Т. |
ага́вай ага́ваю |
ага́вамі |
М. |
ага́ве |
ага́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ага́вавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ага́вавы |
ага́вавая |
ага́вавае |
ага́вавыя |
Р. |
ага́вавага |
ага́вавай ага́вавае |
ага́вавага |
ага́вавых |
Д. |
ага́ваваму |
ага́вавай |
ага́ваваму |
ага́вавым |
В. |
ага́вавы (неадуш.) ага́вавага (адуш.) |
ага́вавую |
ага́вавае |
ага́вавыя (неадуш.) |
Т. |
ага́вавым |
ага́вавай ага́ваваю |
ага́вавым |
ага́вавымі |
М. |
ага́вавым |
ага́вавай |
ага́вавым |
ага́вавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
агавары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
агавару́ся |
агаво́рымся |
2-я ас. |
агаво́рышся |
агаво́рыцеся |
3-я ас. |
агаво́рыцца |
агаво́рацца |
Прошлы час |
м. |
агавары́ўся |
агавары́ліся |
ж. |
агавары́лася |
н. |
агавары́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
агавары́ся |
агавары́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
агавары́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
агавары́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
агавару́ |
агаво́рым |
2-я ас. |
агаво́рыш |
агаво́рыце |
3-я ас. |
агаво́рыць |
агаво́раць |
Прошлы час |
м. |
агавары́ў |
агавары́лі |
ж. |
агавары́ла |
н. |
агавары́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
агавары́ |
агавары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
агавары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
агаво́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
агаво́р |
агаво́ры |
Р. |
агаво́ру |
агаво́раў |
Д. |
агаво́ру |
агаво́рам |
В. |
агаво́р |
агаво́ры |
Т. |
агаво́рам |
агаво́рамі |
М. |
агаво́ры |
агаво́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
агаво́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
агаво́раны |
агаво́раная |
агаво́ранае |
агаво́раныя |
Р. |
агаво́ранага |
агаво́ранай агаво́ранае |
агаво́ранага |
агаво́раных |
Д. |
агаво́ранаму |
агаво́ранай |
агаво́ранаму |
агаво́раным |
В. |
агаво́раны (неадуш.) агаво́ранага (адуш.) |
агаво́раную |
агаво́ранае |
агаво́раныя (неадуш.) агаво́раных (адуш.) |
Т. |
агаво́раным |
агаво́ранай агаво́ранаю |
агаво́раным |
агаво́ранымі |
М. |
агаво́раным |
агаво́ранай |
агаво́раным |
агаво́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
агаво́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
агаво́раны |
агаво́раная |
агаво́ранае |
агаво́раныя |
Р. |
агаво́ранага |
агаво́ранай агаво́ранае |
агаво́ранага |
агаво́раных |
Д. |
агаво́ранаму |
агаво́ранай |
агаво́ранаму |
агаво́раным |
В. |
агаво́раны (неадуш.) агаво́ранага (адуш.) |
агаво́раную |
агаво́ранае |
агаво́раныя (неадуш.) агаво́раных (адуш.) |
Т. |
агаво́раным |
агаво́ранай агаво́ранаю |
агаво́раным |
агаво́ранымі |
М. |
агаво́раным |
агаво́ранай |
агаво́раным |
агаво́раных |
Кароткая форма: агаво́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
агаво́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
агаво́рачны |
агаво́рачная |
агаво́рачнае |
агаво́рачныя |
Р. |
агаво́рачнага |
агаво́рачнай агаво́рачнае |
агаво́рачнага |
агаво́рачных |
Д. |
агаво́рачнаму |
агаво́рачнай |
агаво́рачнаму |
агаво́рачным |
В. |
агаво́рачны (неадуш.) агаво́рачнага (адуш.) |
агаво́рачную |
агаво́рачнае |
агаво́рачныя (неадуш.) агаво́рачных (адуш.) |
Т. |
агаво́рачным |
агаво́рачнай агаво́рачнаю |
агаво́рачным |
агаво́рачнымі |
М. |
агаво́рачным |
агаво́рачнай |
агаво́рачным |
агаво́рачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
агаво́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
агаво́рванне |
агаво́рванні |
Р. |
агаво́рвання |
агаво́рванняў |
Д. |
агаво́рванню |
агаво́рванням |
В. |
агаво́рванне |
агаво́рванні |
Т. |
агаво́рваннем |
агаво́рваннямі |
М. |
агаво́рванні |
агаво́рваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.