агаблява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
агаблю́ю |
агаблю́ем |
| 2-я ас. |
агаблю́еш |
агаблю́еце |
| 3-я ас. |
агаблю́е |
агаблю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
агаблява́ў |
агаблява́лі |
| ж. |
агаблява́ла |
| н. |
агаблява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
агаблю́й |
агаблю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
агаблява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ага́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ага́ва |
ага́вы |
| Р. |
ага́вы |
ага́ў |
| Д. |
ага́ве |
ага́вам |
| В. |
ага́ву |
ага́вы |
| Т. |
ага́вай ага́ваю |
ага́вамі |
| М. |
ага́ве |
ага́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ага́вавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ага́вавы |
ага́вавая |
ага́вавае |
ага́вавыя |
| Р. |
ага́вавага |
ага́вавай ага́вавае |
ага́вавага |
ага́вавых |
| Д. |
ага́ваваму |
ага́вавай |
ага́ваваму |
ага́вавым |
| В. |
ага́вавы (неадуш.) ага́вавага (адуш.) |
ага́вавую |
ага́вавае |
ага́вавыя (неадуш.) |
| Т. |
ага́вавым |
ага́вавай ага́ваваю |
ага́вавым |
ага́вавымі |
| М. |
ага́вавым |
ага́вавай |
ага́вавым |
ага́вавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
агавары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
агавару́ся |
агаво́рымся |
| 2-я ас. |
агаво́рышся |
агаво́рыцеся |
| 3-я ас. |
агаво́рыцца |
агаво́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
агавары́ўся |
агавары́ліся |
| ж. |
агавары́лася |
| н. |
агавары́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
агавары́ся |
агавары́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
агавары́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
агавары́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
агавару́ |
агаво́рым |
| 2-я ас. |
агаво́рыш |
агаво́рыце |
| 3-я ас. |
агаво́рыць |
агаво́раць |
| Прошлы час |
| м. |
агавары́ў |
агавары́лі |
| ж. |
агавары́ла |
| н. |
агавары́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
агавары́ |
агавары́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
агавары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
агаво́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
агаво́р |
агаво́ры |
| Р. |
агаво́ру |
агаво́раў |
| Д. |
агаво́ру |
агаво́рам |
| В. |
агаво́р |
агаво́ры |
| Т. |
агаво́рам |
агаво́рамі |
| М. |
агаво́ры |
агаво́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
агаво́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
агаво́раны |
агаво́раная |
агаво́ранае |
агаво́раныя |
| Р. |
агаво́ранага |
агаво́ранай агаво́ранае |
агаво́ранага |
агаво́раных |
| Д. |
агаво́ранаму |
агаво́ранай |
агаво́ранаму |
агаво́раным |
| В. |
агаво́раны (неадуш.) агаво́ранага (адуш.) |
агаво́раную |
агаво́ранае |
агаво́раныя (неадуш.) агаво́раных (адуш.) |
| Т. |
агаво́раным |
агаво́ранай агаво́ранаю |
агаво́раным |
агаво́ранымі |
| М. |
агаво́раным |
агаво́ранай |
агаво́раным |
агаво́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
агаво́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
агаво́раны |
агаво́раная |
агаво́ранае |
агаво́раныя |
| Р. |
агаво́ранага |
агаво́ранай агаво́ранае |
агаво́ранага |
агаво́раных |
| Д. |
агаво́ранаму |
агаво́ранай |
агаво́ранаму |
агаво́раным |
| В. |
агаво́раны (неадуш.) агаво́ранага (адуш.) |
агаво́раную |
агаво́ранае |
агаво́раныя (неадуш.) агаво́раных (адуш.) |
| Т. |
агаво́раным |
агаво́ранай агаво́ранаю |
агаво́раным |
агаво́ранымі |
| М. |
агаво́раным |
агаво́ранай |
агаво́раным |
агаво́раных |
Кароткая форма: агаво́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
агаво́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
агаво́рачны |
агаво́рачная |
агаво́рачнае |
агаво́рачныя |
| Р. |
агаво́рачнага |
агаво́рачнай агаво́рачнае |
агаво́рачнага |
агаво́рачных |
| Д. |
агаво́рачнаму |
агаво́рачнай |
агаво́рачнаму |
агаво́рачным |
| В. |
агаво́рачны (неадуш.) агаво́рачнага (адуш.) |
агаво́рачную |
агаво́рачнае |
агаво́рачныя (неадуш.) агаво́рачных (адуш.) |
| Т. |
агаво́рачным |
агаво́рачнай агаво́рачнаю |
агаво́рачным |
агаво́рачнымі |
| М. |
агаво́рачным |
агаво́рачнай |
агаво́рачным |
агаво́рачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
агаво́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
агаво́рванне |
агаво́рванні |
| Р. |
агаво́рвання |
агаво́рванняў |
| Д. |
агаво́рванню |
агаво́рванням |
| В. |
агаво́рванне |
агаво́рванні |
| Т. |
агаво́рваннем |
агаво́рваннямі |
| М. |
агаво́рванні |
агаво́рваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.