Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паўнагу́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
паўнагу́чна	паўнагу́чней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

паўнагу́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўнагу́чны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўнагу́чны	паўнагу́чная	паўнагу́чнае	паўнагу́чныя
Р.	паўнагу́чнага	паўнагу́чнай паўнагу́чнае	паўнагу́чнага	паўнагу́чных
Д.	паўнагу́чнаму	паўнагу́чнай	паўнагу́чнаму	паўнагу́чным
В.	паўнагу́чны (неадуш.) паўнагу́чнага (адуш.)	паўнагу́чную	паўнагу́чнае	паўнагу́чныя (неадуш.) паўнагу́чных (адуш.)
Т.	паўнагу́чным	паўнагу́чнай паўнагу́чнаю	паўнагу́чным	паўнагу́чнымі
М.	паўнагу́чным	паўнагу́чнай	паўнагу́чным	паўнагу́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўнагу́чча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

паўнадзе́йны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўнадзе́йны	паўнадзе́йная	паўнадзе́йнае	паўнадзе́йныя
Р.	паўнадзе́йнага	паўнадзе́йнай паўнадзе́йнае	паўнадзе́йнага	паўнадзе́йных
Д.	паўнадзе́йнаму	паўнадзе́йнай	паўнадзе́йнаму	паўнадзе́йным
В.	паўнадзе́йны (неадуш.) паўнадзе́йнага (адуш.)	паўнадзе́йную	паўнадзе́йнае	паўнадзе́йныя (неадуш.) паўнадзе́йных (адуш.)
Т.	паўнадзе́йным	паўнадзе́йнай паўнадзе́йнаю	паўнадзе́йным	паўнадзе́йнымі
М.	паўнадзе́йным	паўнадзе́йнай	паўнадзе́йным	паўнадзе́йных

Крыніцы: piskunou2012.

паўназбо́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўназбо́рны	паўназбо́рная	паўназбо́рнае	паўназбо́рныя
Р.	паўназбо́рнага	паўназбо́рнай паўназбо́рнае	паўназбо́рнага	паўназбо́рных
Д.	паўназбо́рнаму	паўназбо́рнай	паўназбо́рнаму	паўназбо́рным
В.	паўназбо́рны (неадуш.) паўназбо́рнага (адуш.)	паўназбо́рную	паўназбо́рнае	паўназбо́рныя (неадуш.) паўназбо́рных (адуш.)
Т.	паўназбо́рным	паўназбо́рнай паўназбо́рнаю	паўназбо́рным	паўназбо́рнымі
М.	паўназбо́рным	паўназбо́рнай	паўназбо́рным	паўназбо́рных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

паўназе́мны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўназе́мны	паўназе́мная	паўназе́мнае	паўназе́мныя
Р.	паўназе́мнага	паўназе́мнай паўназе́мнае	паўназе́мнага	паўназе́мных
Д.	паўназе́мнаму	паўназе́мнай	паўназе́мнаму	паўназе́мным
В.	паўназе́мны (неадуш.) паўназе́мнага (адуш.)	паўназе́мную	паўназе́мнае	паўназе́мныя (неадуш.) паўназе́мных (адуш.)
Т.	паўназе́мным	паўназе́мнай паўназе́мнаю	паўназе́мным	паўназе́мнымі
М.	паўназе́мным	паўназе́мнай	паўназе́мным	паўназе́мных

Крыніцы: piskunou2012.

паўназна́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
паўназна́чна	-	-

паўназна́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўназна́чны	паўназна́чная	паўназна́чнае	паўназна́чныя
Р.	паўназна́чнага	паўназна́чнай паўназна́чнае	паўназна́чнага	паўназна́чных
Д.	паўназна́чнаму	паўназна́чнай	паўназна́чнаму	паўназна́чным
В.	паўназна́чны (неадуш.) паўназна́чнага (адуш.)	паўназна́чную	паўназна́чнае	паўназна́чныя (неадуш.) паўназна́чных (адуш.)
Т.	паўназна́чным	паўназна́чнай паўназна́чнаю	паўназна́чным	паўназна́чнымі
М.	паўназна́чным	паўназна́чнай	паўназна́чным	паўназна́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

паўнако́лерны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўнако́лерны	паўнако́лерная	паўнако́лернае	паўнако́лерныя
Р.	паўнако́лернага	паўнако́лернай паўнако́лернае	паўнако́лернага	паўнако́лерных
Д.	паўнако́лернаму	паўнако́лернай	паўнако́лернаму	паўнако́лерным
В.	паўнако́лерны (неадуш.) паўнако́лернага (адуш.)	паўнако́лерную	паўнако́лернае	паўнако́лерныя (неадуш.) паўнако́лерных (адуш.)
Т.	паўнако́лерным	паўнако́лернай паўнако́лернаю	паўнако́лерным	паўнако́лернымі
М.	паўнако́лерным	паўнако́лернай	паўнако́лерным	паўнако́лерных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum