Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

Асіні́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асіні́шкі
Р. Асіні́шак
Асіні́шкаў
Д. Асіні́шкам
В. Асіні́шкі
Т. Асіні́шкамі
М. Асіні́шках

асі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асі́нка асі́нкі
Р. асі́нкі асі́нак
Д. асі́нцы асі́нкам
В. асі́нку асі́нкі
Т. асі́нкай
асі́нкаю		 асі́нкамі
М. асі́нцы асі́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Асі́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асі́нкі
Р. Асі́нак
Асі́нкаў
Д. Асі́нкам
В. Асі́нкі
Т. Асі́нкамі
М. Асі́нках

асі́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асі́ннік асі́ннікі
Р. асі́нніку асі́ннікаў
Д. асі́нніку асі́ннікам
В. асі́ннік асі́ннікі
Т. асі́ннікам асі́ннікамі
М. асі́нніку асі́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асі́ннік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асі́ннік
Р. Асі́нніка
Д. Асі́нніку
В. Асі́ннік
Т. Асі́ннікам
М. Асі́нніку

асі́ннікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асі́ннікавы асі́ннікавая асі́ннікавае асі́ннікавыя
Р. асі́ннікавага асі́ннікавай
асі́ннікавае		 асі́ннікавага асі́ннікавых
Д. асі́ннікаваму асі́ннікавай асі́ннікаваму асі́ннікавым
В. асі́ннікавы (неадуш.)
асі́ннікавага (адуш.)		 асі́ннікавую асі́ннікавае асі́ннікавыя (неадуш.)
асі́ннікавых (адуш.)
Т. асі́ннікавым асі́ннікавай
асі́ннікаваю		 асі́ннікавым асі́ннікавымі
М. асі́ннікавым асі́ннікавай асі́ннікавым асі́ннікавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асі́ннікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асі́ннікі
Р. Асі́ннікаў
Д. Асі́ннікам
В. Асі́ннікі
Т. Асі́ннікамі
М. Асі́нніках

Асіно́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Асіно́ўка
Р. Асіно́ўкі
Д. Асіно́ўцы
В. Асіно́ўку
Т. Асіно́ўкай
Асіно́ўкаю
М. Асіно́ўцы

Асінто́рф

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асінто́рф
Р. Асінто́рфа
Д. Асінто́рфу
В. Асінто́рф
Т. Асінто́рфам
М. Асінто́рфе

асінто́рфскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асінто́рфскі асінто́рфская асінто́рфскае асінто́рфскія
Р. асінто́рфскага асінто́рфскай
асінто́рфскае		 асінто́рфскага асінто́рфскіх
Д. асінто́рфскаму асінто́рфскай асінто́рфскаму асінто́рфскім
В. асінто́рфскі (неадуш.)
асінто́рфскага (адуш.)		 асінто́рфскую асінто́рфскае асінто́рфскія (неадуш.)
асінто́рфскіх (адуш.)
Т. асінто́рфскім асінто́рфскай
асінто́рфскаю		 асінто́рфскім асінто́рфскімі
М. асінто́рфскім асінто́рфскай асінто́рфскім асінто́рфскіх

Крыніцы: piskunou2012.