асі́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асі́ннік асі́ннікі
Р. асі́нніку асі́ннікаў
Д. асі́нніку асі́ннікам
В. асі́ннік асі́ннікі
Т. асі́ннікам асі́ннікамі
М. асі́нніку асі́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)